Dirk Prins, de persoon

_{Van onze redac­tie, Ruud Meijns}

Als je in Zaan­dam de naam Dirk Prins laat vallen weet iedereen wel dat je het Wijk­s­te­un­punt Dirk Prins bedoelt. Maar als je vraagt wie deze Dirk Prins was bli­jft het antwo­ord meestal uit.

Dirk Nico­laas Prins is geboren op 22 april 1913 als zoon van Nico­laas Prins en Tri­jn­tje Groen. Hij woonde op het Papen­pad nr. 11, naast de Oud Katholieke Kerk. Vader Nico­laas was wagen­maker. Na zijn schooltijd heeft de jonge Dirk zich nog een tijdje bezig gehouden met de verkoop van fiet­sen maar hij stapte al snel over naar de Artillerie Inricht­ing waar hij bij Per­son­eel­sza­ken kwam te werken. Bij tijd en wijle fungeerde hij als chauf­feur voor de directeur dhr. F.Q. den Hollander.

Toen er na de oor­log vaca­tures ontston­den bij de gemeente Zaan­dam stapte hij over en kreeg een posi­tie bij de Gemeen­telijk Sociale Dienst waar hij als armen­be­zoeker begon. De sociale dienst was toen nog geves­tigd in de West­z­i­jde 79 waar de Dienst voor de huisvest­ing van bejaar­den en Dienst voor Sociale Zaken geves­tigd was.

Foto: West­z­i­jde 79

Dirk Prins heeft zich bek­waamd in zijn vak door studie bij de Sticht­ing Haar­lem waar oplei­din­gen gegeven wer­den voor werk­enden in de sociale arbeid. Het werk voor en met bejaar­den, toen nog Ouden van Dagen, stond nog in de kinder­schoe­nen. Prins heeft samen met zijn directeur dhr. W. Geerts, getra­cht de oud­eren achter de gera­ni­ums weg te halen.

Hier­voor zetten zij de afdel­ing O & O (Ontwik­kel­ing en Ontspan­ning) en een Maalti­jd­voorzien­ing op. In O & O had­den ook oud­eren zit­ting en men stelde per jaar een pro­gramma vast van uit­jes, film­mid­da­gen, muziek e.d.. De kosten wer­den door de sociale dienst, uit de bij­s­tandsmid­de­len betaald. Verder was hij betrokken bij de opzet van de Zaanse Zieken– en Bejaardenomroep.

Prins heeft samen met zijn directeur Geerts de eerste stap­pen gezet om tot een eigen plek te komen waar de activiteiten van de oud­eren kon­den plaatsvin­den, waar men met vra­gen terecht kon en waar men elkaar dagelijks kon ont­moeten; een dienstencentrum .

Dirk Prins heeft de tot­stand­kom­ing van het dien­s­ten­cen­trum niet meer mee kun­nen maken. Hij over­leed op 20 feb­ru­ari 1973. Het dien­s­ten­cen­trum dat in novem­ber 1973 gereed kwam kreeg zijn naam. Bij de cre­matie in Driehuis-​Westerveld sprak directeur Geerts en hij eindigde met:

‘Hij heeft hon­der­den oud­eren geac­tiveerd, in beweg­ing gebracht en zelfvertrouwen geschonken, waar­door ze sterker in het leven staan. Zijn naam zal nog jaren lang in Zaan­dam onder de oud­eren prachtige herin­ner­in­gen oproepen aan de ‘raike’ dagen die ze door en met hem hebben beleefd:” Dirk Prins, ja die deed wat voor ons.” Bedankt Dirk, je was een hele beste.’