Han Hille-​Kalsbeek, 1914 — 2004

_{17 decem­ber 2004}

Mevrouw Han Hille-​Kalsbeek, juf Kals­beek, voorvecht­ster van de Vrouwen­be­weg­ing in de Zaanstreek, is niet meer.

Een leg­en­darische vrouw.
Zij was de eerste vrouw die les gaf aan jonge vrouwen die bij Verkade kwa­men werken in de Verkade-​school. De jonge vrouwen wer­den daar voor­bereid op het „leven als vrouw en moeder” als zij in het huwelijk zouden stap­pen en dan ook niet meer mochten werken. Dat ging in die tijd zo.
Maar ook heeft zij in het gewone onder­wijs gew­erkt, vanaf de oor­log­jaren, aan de toen­ma­lige school 6 (de lat­ere Duinjager-​school).
Han Hille: bek­end als voorvecht­ster van de Vrouwen­be­weg­ing niet alleen in de Zaanstreek, maar ook lan­delijk. Zij was lid van de Rooie Vrouwen en sec­re­taris van de Bond van Soci­aal Democ­ra­tis­che Vrouwenclubs.

Met haar man, Mar­i­nus Jacobus (Rinus) Hille, (Koog ad Zaan 1913 — Wormerveer 1976) PvdA-​wethouder en loco-​burgemeester van Zaan­dam en oud-​burgemeester en tevens laat­ste burge­meester van Wormerveer tot de samen­voeg­ing van de zeven Zaange­meen­ten, woonde zij op de Burcht.
Han Hille was Rid­der in de Orde van Oranje Nas­sau, een onder­schei­d­ing die zij ver­di­ende vooral door haar vele activiteiten op het gebied van de vrouwen­be­weg­ing. In 1987 ontv­ing zij als eerste de Ina Kakes-​Veenprijs, de Eman­ci­patieprijs van de gemeente Zaanstad.

Zij was al jong betrokken bij de Bond van Soci­aal Democ­ra­tis­che Vrouwen­clubs. Ze werkte in Vorm­ings­cen­trum De Born waar cur­sussen wer­den geor­gan­iseerd om vrouwen meer bewust te maken van de mogelijkhe­den in de maatschap­pij.
Tij­dens de oor­log zette zij zich in voor de Noodor­gan­isatie van de illegaliteit.

Han was een van de oprichters van de Fed­er­atieve Vrouwen­raad Zaanstad. Een Vrouwen­raad die in het jaar 2001 is opge­heven.
Ook vervulde zij een func­tie bij de Sticht­ing Gezinszorg.

Een bewogen vrouw die zich inzette voor de ver­be­ter­ing van de rol van de vrouw in de maatschap­pij. Op haar 73ste, nog altijd actief in werk­groepen en dis­cussieclubs, in het Wijkover­leg en in de gemeen­telijke com­missie voor de beroep­schriften kondigde ze aan: „Maar ik ga me verder terugtrekken. De jon­geren zullen het moeten gaan overnemen.”

uit: Ency­clo­pe­die van de Zaansteek — bldz. 326
Johanna Anto­nia (Han) Hille-​Kalsbeek (Ams­ter­dam 1914 — Zaan­dam 2004)
Activiste in de vrouwen­be­weg­ing, ontv­ing als eerste de Eman­ci­patieprijs van Zaanstad (1987).

Han Kals­beek kwam in 1941 als onder­wi­jz­eres naar Zaan­dam. In 1948 trouwde zij met Rinus Hille, wethouder van Zaan­dam. Haar eerste poli­tieke vorm­ing onderg­ing ze in de Arbei­ders Jeugd Cen­trale. Ze was al vroep actief in de vrouwen­be­weg­ing; reeds in de jaren ’30 assis­teerde zij de sec­reta­resse van de Bond van Soci­aal Democ­ra­tis­che Vrouwen­clubs en organ­iseerde ze cur­sussen in vorm­ings­cen­trum De Born in Ben­nekom. Na de oor­logs­jaren (waarin zij betrokken was bij de door de ille­galiteit opgezette Noodor­gan­isatie) werd zij opnieuw actief in de vrouwen­be­weg­ing. In de jaren ’60 was zij lan­delijk hoofdbestu­urslid van de Rooie Vrouwen en Sec­reta­resse van de Bond van Sociaal-​Democratische Vrouwen­clubs. In de Zaanstreek was zij mede-​oprichtster en bestu­urslid van de Fed­er­atieve Vrouwen­raad Zaan­dam (later: Zaanstad) en bestu­urslid van onder andere de Sticht­ing Gezin­szorg.
Han Hille-​Kalsbeek was Rid­der in de Orde van Oranje Nassau.

uit: Ency­clo­pe­die van de Zaansteek — bldz. ³²⁵⁄₃₂₆
Mar­i­nus Jacobus (Rinus) Hille (Koog ad Zaan 1913-​Wormerveer 1976) Wethouder en loco-​burgemeester (PvdA) van Zaan­dam, laat­ste burge­meester van Wormerveer, ( 16-​9-​1968 /​1-​1-​1974) lid van Provin­ciale Staten en lid van de gemeen­ter­aad van Zaanstad.

Rinus Hille was een van de bij­zon­dere voor­beelden van eman­ci­patie door de arbei­der­s­be­weg­ing. Hij kwam uit een arbei­der­s­gezin, kreeg alleen lagere school-​opleiding en ging werken als tuin­man. Door zelf­s­tudie wist hij zich te ontwikke­len. Zijn eerste poli­tieke vorm­ing onderg­ing hij in de Arbei­ders Jeugd Centrale.

Tij­dens de Tweede Werel­door­log kwam Hille in con­flict met de Duit­sers. Nadat hij had geageerd tegen het wijzi­gen van enkele straat­na­men werd hij gear­resteerd; hij zat in totaal negen maan­den in de gevan­genis­sen van Ams­ter­dam (Weter­ingschans) en Schevenin­gen.
Na zijn straf te hebben uit­gezeten raakte hij betrokken bij het verzet; hij sloot zich aan bij de Parool-​groep.

In 1945 werd hij benoemd als wethouder (eerst SDAP, later PvdA) van Zaan­dam. Na het over­li­j­den van burge­meester Baart van Zaan­dam, sol­lici­teerde hij naar het burge­meester­sambt van Zaan­dam, maar hij was kansloos, aangezien de raad beslist een niet-​Zaankanter wilde.
Kort daarna koos de raad van Wormerveer unaniem voor Hille als burge­meester (1968). Hille werd als enige Zaankan­ter tot ere­burger van twee voor­ma­lige gemeentes benoemd (van Zaan­dam en van Wormerveer), wegens zijn poli­tieke activiteiten, maar vooral van­wege
zijn bestu­urlijke ver­di­en­sten. Hille was Rid­der in de Orde van Oranje Nas­sau en kreeg pos­tuum van de staat Israël de Yad Vashem-​orde voor zijn verzetsverleden.

In Wormerveer werd het Rinus Hille-​centrum naar hem ver­noemd. Hille was getrouwd met Johanna Anto­nia (Han) Hille-​Kalsbeek