Willy Alfredo en een afschuwelijke brand
Van onze redactie: Ruud Meijns
Het menselijk brein maakt soms rare sprongen. Laatst hoorde ik op de radio Frans Halsema met „Roept u maar”, een parodie op de sneldichter Willy Alfredo en dat verbond m’n brein weer met een brand in Zaandam waar hij indirect mee te maken had.
Een brand op oudejaarsdag 1967, in café ‚t Resultaat aan de Czarinastraat 1, kostte 4 mensen het leven. De slachtoffers waren twee volwassenen en hun twee kinderen van 11 en 3 jaar. Over de oorzaak van de brand kon de brandweercommandant J.G. Bührs geen uitsluitsel geven. De panden in de directe omgeving, de drogisterij van dhr. C. Hovenier en houthandel Kroonenberg, hadden te kampen met ernstige brand– en waterschade.
Een brandweerman die met de auto zijn moeder naar de kerk had gebracht, zag een vrouw in nachtkleding buiten staan. Hij drong er bij haar op aan buiten te blijven, maar zij koos ervoor haar man en kinderen te redden en verdween weer in het pand. Toen de brand eenmaal geblust was vond men de lichamen van de vrouw, man en kind in een smalle ruimte naast het pand. Vermoedelijk zijn zij door een raam naar buiten gegaan en sprongen naar beneden. Het andere kind werd in het pand gevonden.
Jaren later mocht ik voor dagblad De Zaanlander brandweerman Luc van Noord interviewen. Het ging over algemene dingen i.v.m. het brandweerman zijn. Op een vraag over wat hem het meest was bijgebleven vertelde hij dat de brand in de Czarinastraat, zoals hierboven beschreven, hem het meest had aangegrepen. Hij was een van de mensen die de lichamen moesten bergen. Vooral het vinden van de kinderen had hem aangegrepen.
De omgekomen vrouw was Willy de Graaf – Jue (36 jaar). Zij was de dochter van de bekende sneldichter Willy Alfredo. Alfredo (Willem Jue, 1898 – 1976) trad vele jaren op met het zgn. schnabbelcircuit op bruiloften, feesten en partijen. Op zijn briefpapier stond vermeld: ‚Met de snelheid van een torpedo/dicht voor u Willy Alfredo’.
Alfredo stond er om bekend dat hij op elk woord een rijm kon bedenken. Hij riep naar zijn publiek „Roept u maar” en dan volgde er een woord en hij begon aan zijn rijm.
Eind het eind van z’n act kwam meestal „we zitten hier gezellig en we zitten hier OK.….„en dan de afsluiting. Op naar het volgende woord: ‚Roept u maar’.
Een bekende anekdote is deze in het jaar 1959 in de stadsgehoorzaal te Leiden, waarbij het publiek de naam van De Quay riep. De Quay was die middag net benoemd tot premier maar daar had Alfredo geen weet van. Hij verstond echter ‚De Kraai’ en begon vrolijk te rijmen op deze vogel. Het publiek en zijn begeleider op de piano, Dick Harris, begrepen dat hier iets fout ging, maar Alfredo had dat nog niet door en ging gewoon verder. Harris fluisterde Alfredo toe dat het hier om de net benoemde premier ging en Alfredo pakte het direct op en sloot het rijm af met: ‚De Quay dat is een mannetje, volkomen onbekend – en zo’n figuur die wordt hier minister-president’.
‚Nu neem ik even afscheid – ik heb lang genoeg gepraat.
Willy Alfredo heeft nu lang genoeg z’n best gedaan.
Het publiek was hier geweldig en ik vond u allemaal zo.
En nu krijgt u nog de groeten van Tonnie Eijk en Willy Alfredo’.
Bron:
Dagblad voor de Zaanstreek en De Zaanlander van dinsdag 2 januari 1968.
De Schnabbeltour van Henk van Gelder.